ا
ین روزها ، ایام عزاداری شهادت حضرت فاطمه (س) است روزهایی که بیرق
عزا بر سر در بسیاری از منازل برافراشته است و مرثیه خوانان و مداحان اهل
بیت در عزای یاس کبود محمد مصطفی (ص) ناله زده و نگاه ها را در قاب خیس
چشم ها به ماتم می کشانند.
ما در این روزها که تن شهر با پارچه نویس ها مشکی شده ،در این روزها که پیامک ها رنگ و بوی فاطمیه به خود گرفته، در این ایام که جشن و شادی ها کم رنگ شده و تکایا بار دیگر میزبان شیعیان و محبان اهل بیت شده اند و در سه دهه ای که مهدی (عج) صاحب عزای مادرش فاطمه شده است ؛چرا هایی دل را می سوزاند و فکر را مشوش می کند
چراهایی که سالیان سال است مطرح می شود اما برای پاسخش کمتر "زیرا" جای "آیا"می نشیند. چراهایی که مهم ترین آنها نداشتن وجه اسلامی برخی از زنان ایران اسلامی در جامعه است. چرا هایی که مهم ترین آنها شنیده شدن لهو لعب در معابر و کوچه هایی است که به نام شهدا خوانده می شوند آن هم در ایام فاطمیه و .... چراهایی که مهم ترین آنها رعایت نشدن شئونات اولیه اخلاقی در تعاملات اجتماعی بین زنان و مردان در اماکن عمومی است. چراهایی که دردناک ترین آنها برخورد با ارزش های اسلامی در رسانه ها است.
اما صحبت من از حجاب است......