جوان بود اما از قدیمی ترین های هیات.در بیشتر برنامه ها همراه خانواده اش شرکت می کرد و هر جا می توانست در حال انجام خدمتی بود مرضی اهل بیت(علیهمالسلام). بعد از آن حادثه با اینکه مونسش ویلچری آهنی بود با این حال باز هم پای در رکاب هیات داشت . همواره می دیدی دشواری ها را برای تنفس در فضای یا حسین و یازهرا به جان می خرید و ما شرمنده از این همه عشق ،تلنگری می خوردیم که دو پای سالم مان در تعلل نباشد. این فاطمیه جسم خسته ی او نیست ...اما یادش در ضمیر سائلان زهرا(س) برقرار است.
بدینوسیله از خداوند متعال خواستاریم آنمرحومه را با بانوی دو عالم صدیقه کبری ،فاطمه ی زهرا(س) محشور گرداند.
روحش قرین رحمت باد.